درمان اختلال یکپارچگی حسی در کودکان

(0)

(2)

ناامنی جاذبه ای

ناامنی جاذبه ای:
این مقاله اطلاعات مفیدی در مورد ناامنی جاذبه ای و اینکه چطور بر یادگیری کودک شما در کلاس اثر میگذارد ارائه میدهد.امی همراه با همکلاسیش برای گرفتن آب نوشیدنی در یک ردیف منتظر میباشد. هنگامی که او منتظر نوبتش است پشت دستش به آرامی توسط شخص پشت سرش لمس میشود. در حالت خشم، او با فریاد کشیدن واکنش نشان میدهد و برای هل دادن کودکان پشت سرش میچرخد. واکنش او بیشتر شبیه به شخصی است که تهدید شده است، نه کسی که تنها لمس یا نوازش شده است. با این حال در جهان امی، این لمس ساده از محرکهای بیرونی برای او تهدیدکننده بود، که پاسخی از جنگ یا گریز را برانگیخت. در مثالی دیگر، عموی جان برای دیدن او میآید. هنگامی که او جان را میبیند، او فورا از زمین بلند میکند، او را میچرخاند و حتی او را به صورت وارونه نگه میدارد به طوری که سر او تقریبا به سمت زمین است.این بازی برای بسیاری از کودکان سرگرمکننده است، و تنها یک خوشآمدگویی گرم از طرف عموی اوست، ولی برای جان، او فورا وحشت زده میشود و فریاد میزند یا گریه میکند تا او را به زمین بگذارد. چه چیزی باعث این واکنش قوی جان میشود؟

در موقعیت امی، او یک واکنش بیش از حد به یک محرک (لمس) داشت که او را به حالت مبارزه یا گریز کامل فرستاد. او حساسیتهای شدیدی به احساساتی داشت که اکثر بچه ها و بزرگسالان معمولا تنظیم میکنند یا نمیشناسند، که معمولا به عنوان دفاع حسی از خود شناخته میشود. در مورد جان، نه تنها او به در آغوش گرفتن عمویش بسیار حساس است، بلکه با ناامنی جاذبه ای نیز مبارزه می‌کند.او لحظه ای که پاهایش از زمین جدا می‌شود وحشت زده شده و از عدم حفظ موقعیت صحیح هنگامی که عمویش او را به صورت وارونه نگه میدارد بیمناک بود. کودکانی که هر دو دفاع حسی از خود و ناامنی جاذبه ای را تجربه میکنند ترسهای زیادی از حرکت و جابجایی عادی دارند و دوست ندارند پاهای خود را از زمین دور کنند یا وارونه شوند. این معمولا نشانه-ی این است که کودک شما یک سیستم وستیبولار بیش از حد رشد یافته دارد که سطوح مختلفی از استرس را ایجاد میکند .در بسیاری از موارد، تحریک بیش از حد ناشی از محرکهای خارجی میتواند به واسطه ی بو، لمس، یا حتی حرکت اشتباه ایجاد شود (حرکت لغزشی، نوسانی، راه رفتن به سمت پایین راه پله، پرتاب شدن در هوا). این کودک معمولا با احساسات و رفتارهای منفی واکنش نشان میدهد. این کودکان تنها به محرک حساس نیست، آنها از حضورش بیمناک و ناراحت هستند و اغلب در خانه و در کلاس درس پریشان میشوند.

حالت تدافعی وستیبولار

یک نوع خاص از دفاع و تدافع حسی در کودکی وجود دارد که حس وستیبولار روبرو است. این شکل از رفتار دفع حسی ناامنی جاذبه ای نامیده میشود. معمولا، کودکی با ناامنی جاذبه ای به حرکت و جنش و جابجایی با یک پاسخ احساسی بیش از حد و افراطی پاسخ میدهد.
اکثر کودکان از پریدن، نوسان یا بالا رفتن از دیوار صخرهای در زمین بازی لذت میبرند. با این حال کودکی با ناامنی جاذبه ای هر زمانی که پاهای او از زمین جدا میشوند احساس آسیبپذیری میکند. این حس که شما بر روی زمین در امان هستید بر این متکی است که کودک شما دارای یک سیستم وستیبولار با عملکرد خوب است. هنگامی که این حس به درستی عمل میکند، به طور پیوسته اطلاعات سیستم عصبی مرکزی (CNS) در مورد تعادل و حرکت را تامین میکند. هنگامی که سیستم وستیبولار به درستی عمل نمیکند، مشکلاتی ماننند ناامنی جاذبه ای میتوانند خودشان را در کودک شما نمایان کنند. ما اغلب این را در دانش آموزان خود در طی ارزیابی های خود می‌بینیم. آنها برای فائق آمدن بر نوسانات یا استفاده از تخته اسکوتر وحشت زده می‌شوند چون باعث میشود پاهایشان را از زمین دور کنند یا سرشان را در موقعیتی وارونه و نزدیک به زمین قرار دهند.
تدافع حسی و ناامنی جاذبه ای

همیشه آنچه که باعث ایجاد تدافع حسی و دفاع حسی از خود می‌شود شناخته شده نیست. با این حال، بر اساس مطالعات و تحقیقات، کودک می‌تواند از یک تجربه تروماتیک در هنگام تولد، آسیب های سر متاثر شود، ایم ممکن است ژنتیکی یا ارثی باشد، یا می‌تواند ناشی از فاکتورهای محیطی باشد. آنچه ما از تدافع حسی می‌دانیم آستانه ی عصبی پایینی را نشان می‌دهد و می‌تواند برنامه ریزی حرکتی، بصری، پروپریوسپشن و وستیبولار کودک شما را تحت تاثیر قرار دهد. که بدین معنی است که تحریک مدت زمان بسیار اندکی برای برانگیختن واکنشی در مغز کودک شما طول میکشد. اطلاعات حسی را درگیر می‌کند، باعث میشود آنها به چیزهای مشخصی در محیطشان بیش از حد حساس شوند. به همین دلیل کودک شما ممکن است اغلب از فعالیت های جدید اجتناب کند یا از تلاش برای فعالیت های جدید در زمین بازی، در مدرسه وحشت زده شود. سیستم وستیبولار آنها اضافه بار حسی بسیار زیادی دارد و این ناامنی جاذبه ای در کودک شما ایجاد می‌کند بنابراین آنها نمی‌خواهند برخی فعالیت های سرگرم کننده که کودکان دیگری انجام می‌دهند را تجربه کنند. به نوبه ی خود، این بر رشد و پیشرفت مهارتهای حرکتی ظریف و درشت مورد استفاده به عنوان ابزارهای یادگیری در کلاس درس کودک شما تاثیر می‌گذارد. تنها شبیه به اثری موجدار، تمام سیستمهای حسی، وستیبولار، پروپریوسپشن و بصری کودک شما برای یکدیگر فرصت های برای یادگیری بیشتر در مدرسه ایجاد میکنند.
روش ویلبارگر برای دفاع حسی از خود و تدافع حسی، همچنین به عنوان «تکنیک براشینگ» شناخته میشود، پیشنهاد میکند که تدافع حسی هنگامی اتفاق میافتد که هنگامی که CNS اطلاعات حسی را ارزیابی میکند یک گسستگی در CNS وجود دارد.

کودکانی که با تدافع حسی مبارزه میکند تمایل دارد در حالت کلی برانگیختگی شدید باشد، که دلیل این است که آنها معمولا نوسانات، خزیدن یا سرازیر شدن در زمین بازی را دوست ندارند. تدافع حسی به ویژه هنگامی که با سیستم وستیبولار مرتبط است، همچنین میتواند ناشی از یک رفلکس اولیه به نام رفلکس تونیک لابیرنتی (TLR) باشد. در مورد رفلکسها، یادگیری و رفتار، سالی گودارد میگوید، «اگر TLR در مهار در زمان صحیح ناموفق باشد، به طور پیوسته وستیبولار را در کنشها و تعاملاتش با سیستمهای حسی دیگر دچار لغزش خواهد کرد. کودکی که زمانی که شروع به راه رفتن میکند هنوز رفلکس تونیک لابرینتی دارد، نمیتواند امنیت جاذبه ای درست و صحیح را کسب کند، چون حرکت سر بعد از تون ماهیچه خواهد بود، مرکز تعادل ویران میشود. کودکی که با ناامنی جاذبه ای مبارزه میکند در محیطی طبیعی مضطرب و وحشت زده میشود. آنها در موقعیتی که عمودی است ناراحت هستند و هنگامی که پاهایشان از زمین دور می‌شود مضطرب می-شوند. معمولا ترسی غیر منطقی از ارتفاعات که با حرکت آنها اطراف خانه و در محیطشان همراه است وجود دارد.

ناامنی جاذبه ای در کودک خودش را به شیوه های زیر نمایان خواهد کرد:

• ترس از ارتفاع

• دستپاچه شدن هنگامی که موقعیت سر تغییر می‌کند، به ویژه هنگامی که وارونه می‌شود (وارونه)

• اجتناب از پله ها

• دوست نداشتن تجهیزات بلند زمین بازی

• ترس از سقوط

• اضطراب هنگامی که پاها از زمین دور می‌شوند

• تبعیض بصری ضعیف در محیط

• عدم تعادل در زمان راه رفتن

هنگامی که کودکی ناامنی جاذبه ای یا انواع دیگر اختلالات حسی را دارند، آنها میتوانند در محیطی آکادمیک مبارزه کنند. چون سیستم وستیبولار به حرکت بدن در میان فضا و تغییر در موقعیت سر پاسخ میدهد، به طور خودکار حرکات چشم را با سر و بدن هماهنگ میکند. با دانستن این، یک سیستم وستیبولار با عملکرد خوب باید برای دانش آموزی که به تخته سیاه نگاه میکند و نگاهش را به روی کاغذ باز میگرداند بدون اینکه به طور پیوسته مکان و موقعیت آنها را از دست بدهد به خوبی کار کند. همچنین برای ردیابی واژگان بر روی کاغذ، پردازش اطلاعاتی که آنها میخوانند مهم است، و از نوشتن حروف برعکس توسط کودکان جلوگیری میکند. اگر کودکی با ناامنی جاذبه ای مبارزه میکند، آنها ممکن است به سختی بدنشان را راست نگه دارند و موقعیت و وضعیت خوب در نیمکت آنها ممکن است نیازمند انرژی زیادی برای مغز، CNS و ماهیچه ها و مفاصل آنها (پریوپرسپشن) باشد. اگر سیستم وستیبولار به درستی عمل نمی‌کند، انرژی کودک شما هنگامی که برای ماندن در وضعیت متعادل و هماهنگ تلاش می‌کند از دست می‌رود. هنگامی که این اتفاق رخ می‌دهد، کودک شما انرژی طولانی تری برای یادگیری مفاهیم بیشتر که در قشر مغز آنها ست ندارد. این بخشی از مغز است که مسئول حل مسئله، بیانگر و پذیرنده ی زبان، تفکر انتقادی، استدلال، حافظه کوتاه مدت و بلند مدت است. بدون امنیت جاذبه ای، یک سیستم وسیتبولار قوی و مهارت های برنامه ریزی حرکتی، کودک شما برای حفظ بدنش و آرامش مغزش بسیار پریشان خواهد بود، نمی‌تواند در سطوح بالاتر در کلاس درس فعالیت کند.

اگر کودک شما این مشکلات را تجربه می‌کند، آنها ممکن است مثل احساس کنند مثل بسیاری از کارها، وظایفی که توسط معلم به آنها محول شده بسیار سخت هستند و انها دلیل آنها را درک نمی‌کنند. کودک شما همچنین از کارها یا فعالیت های مشخصی که آنها را دستپاچه می‌کنند خودداری کند و آنها ممکن است در کلاس بی انگیزه و رها شده به نظر برسند. کشش ثابت گرانش که اکثر ما آن را تصدیق می‌کنیم، چیزی است که برای کودکی با ناامنی جاذبه ای یک تهدید است. یک حرکت جزئی ممکن است احساسی مثل پرتاب شدن در فضا را ایجاد کند، و این دلیل این است که چرا او کنترل بدن خود و حرکت آن را احساس نمی‌کند. چون هر کودکی متفاوت است، ناامنی جاذبه ای ممکن است در کودک شما درجات متفاوتی داشته باشد. فعالیت های یکپارچگی و ادغام حسی و قدم های کودک به سمت تمریناتی که با امنیت جاذبه ای ناهماهنگ هستند (نوسان، بالا رفتن از کوه، چرخیدن، سر خوردن) اغلب برای کمک به بهبود نفرت کودک شما نسبت به انواع مختلفی از حرکت و تدافع حسی استفاده می‌شوند.

نویسنده

کاردرمانگر-محمد مهدی خاتمی