مداخلات کاردرمانی کودکان در اختلالات بینایی
پردازش اطلاعات بینایی، یا ادراک بینایی، حوزه ای است که کاردرمانی و اپتومتری فعالانه در آن نقش دارند.اکثر کاردرمانگرها پیش از این نیز چنین مشکلاتی را ارزیابی و درمان کرده اند.
تاثیر این مشکلات روی کاردرمانی مستقیماً به نیازی که فعالیت از مهارت های پردازش اطلاعات بینایی مطالبه میکند، مربوط میشود. مشکلات پردازش اطلاعات بینایی هنگامی بیشترین تاثیر را خواهند گذاشت که نیاز باشد تا بیمار تصمیماتی را برای جهت یابی به یک سمت اتخاد کند، و این مسئله زمانی مطرح میشود که تکلیف شامل تشخیص نمادها و واژه ها، مطابقت دادن اَشکال، حافظه-ی بینایی، تجسم، و تقلید کردن از محرک های بینایی باشد.
خلاصه ای از اهمیت مهارت های پردازش بینایی برای کاردرمانی :
مشکلات پردازش اطلاعات بینایی، علائم و تاثیرات روی عملکرد
اختلال عملکرد دیداری- فضایی
• عملکرد ضعیف ورزشی
• دشواری در انجام فعالیت های ریتمیک
• فقدان هماهنگی و تعادل
• ناشیگری، افتادن، و در غالب اوقات برخورد کردن با اشیاء
• تمایل به کار کردن با یک سمت از بدن در حالی که سمت دیگر بدن در انجام فعالیت سهیم نشود
• دشواری در یادگیری چپ و راست
• وارونه کردن حروف و اعداد به هنگام نوشتن یا رونوشت برداشتن
• نوشتن از سمت راست به چپ اختلال عملکرد آنالیز بینایی • مشکل در یادگیری حروف الفبا، تشخیص واژه ها، و یادگیری مفاهیم پایه ای ریاضی در مورد اندازه، بزرگی، و موقعیت
• سردرگم شدن در مورد تشابهات و تفاوت های جزئی
• اشتباه گرفتن واژه هایی که شروع مشابه دارند
• تشخیص ندادن واژه ی یکسانی که در یک صفحه تکرار شده است
• عدم تشخیص حروف و اَشکال ساده
• عدم تشخیص ایده ی اصلی از جزئیات کم اهمیت
• تعمیم افراطی به هنگام طبقه بندی اشیاء
• مشکل به هنگام نوشتن و به یادآوریحروف و اعداد اختلال عملکرد حرکتی- بینایی • مشکل به هنگام رونوشت برداری از تخته
• نقاشی کشیدن یا نوشتن به صورتدرهم و برهم
• فضاگذاری ضعیف و ناتوانی در روی سطر باقی ماندن
• به طور مفرط از پاک کن استفاده کردن
• توانایی در ارائه ی پاسخ به صورت شفاهی در حالی که قادر به ارائه ی پاسخ در نوشتار نباشد
• مشکل در تکمیل تکالیف نوشتاری در بازه ی زمانی تخصیص داده شده
• به نظر میرسد که از محتوای مطالب آگاه است اما در آزمون ها ضعیف عمل میکند
• مشکل در نوشتن اعداد در ستون ها برای مسائل ریاضی
این مسئله ای حیاتی است که کاردرمانگر از ویژگی های سیستم بینایی هر بیماری که در حال درمانش است آگاه باشد. در حالت ایده آل، کاردرمانگر در کودکان باید پیش از آغاز درمان به سهولت به این اطلاعات دسترسی داشته باشد. با این حال، در اکثر اوقات، هیچ اطلاعاتی در دسترس نیست یا اطلاعات بسیار محدودی در دسترس است. ممکن است غربال گری در سیستم مدرسه توسط پرستار مدرسه پیشتر روی کودک صورت گرفته باشد. به طور کل غربالگری هایی که در مدرسه صورت میگیرند، تنها شامل آزمون غربالگری برای مشکلات مربوط به حدت بینایی، نزدیک بینی، و درجات بالایی از دوربینی و آستیگماتیسم میشوند. مهد کودک ها معمولاً گزارشات پزشکی را در اختیار دارند که ممکن است شامل غربالگری هایی باشند که توسط پزشک متخصص اطفال انجام گرفته اند. این گزارش ها در اکثر اوقات تنها شامل ارزیابی سلامت چشم میشوند. در ستینگ بیمارستانی ممکن است مشاوره ی چشم پزشکی پیش از درمان بیمار توسط کاردرمانگر صورت پذیرد. حتی اگر این مسئله صورت پذیرد، به احتمال بسیار زیاد، حدت بینایی، عیوب انکساری و سلامت چشم تنها جنبه هایی از سیستم بینایی هستند که آزمایش خواهند شد. در بیمارستان های مراقبت های حاد یا بیمارستان های توان بخشی، به دید دو چشمی، قدرت تطابق چشم، حرکات چشم، و میدان های دید،توجه بسیار اندکی میشود.در این زمینه بهتر است به کاردرمانگر متخصص به ارزیابی بینایی مراجعه کنید.به طور کلی پس از آسیب مغز، سیستم بینایی به طور جامع ارزیابی نشده است، و دلیل این امر گاهی اوقات فقدان گلایه های مطرح شده عمدتاً به دلیل تجربه ی ذهنی مختل شده یا کاهش شناخت است. اغلب نسبت به ارزیابی های سیستم بینایی بی توجهی میشود. اگر مراجعه ای صورت بگیرد، معمولاً این مراجعه به چشم پزشک است، و این امر منعکس کننده ی گرایشات پزشکی در سیستم تحویل است. با این حال چشم پزشکان توجه خود را عمدتاً به سلامت فیزیولوژیک چشم معطوف میدارند. همان طور که این مسئله برای فرد نجات یافته از ترومای مغزی حائز اهمیت است، مسائل بیشتر پیرامون پردازش اطلاعات بینایی به عملکرد سیستم کلی بینایی مربوط میشوند.