پنج تمرین مهم برای کودکان اوتیسم
مطالعات برای کودکان اوتیستیک نشان می‌دهد که فعالیت شدید بیش از 20 دقیقه می‌تواند به کاهش رفتارهای کلیشه ای، بیش فعالی و پرخاشگری کمک کند. ورزش نه تنها به کودکان اوتیستیک کمک می‌کند تا بهتر با محیط ارتباط برقرار کنند، بلکه به کاهش وزن کمک می‌کند و منجر به سلامت کلی بهتر می‌شود.
تمرینات تمام بدن برای کودکان اوتیستیک برای افزایش هماهنگی، قدرت، استقامت و آگاهی بدن بهترین هستند. در اینجا پنج تمرین برای امتحان آورده شده است.
نکاتی برای شروع
هنگامی که به کودک اوتیستیک تمرین جدیدی آموزش می‌دهید، مهم است که این تمرین را در یک محیط آرام و حمایت کننده انجام دهید. از تقویت کننده های مثبت مانند “شما کار عالی انجام می‌دهید!” همچنین از نشانه های شفاهی یا عملی برای کمک به هدایت آنها در انجام حرکات و کاهش احتمال ناامیدی و ناراحتی آنها استفاده کنید.
1. خرسی راه رفتن
خزیدن خرس به رشد آگاهی بدن، بهبود هماهنگی و برنامه ریزی حرکتی و ایجاد قدرت در تنه و بالاتنه کمک می‌کند.
با زانو زدن روی چهار دست و پا شروع کنید، دست ها زیر شانه ها و زانوها زیر باسن.
پاها را دراز کنید تا کمی خم شوند. انگشتان خود را به طور گسترده باز کنید تا تماس مطلوبی با زمین داشته باشید.
با استفاده از پاها و دستان خود روی زمین تقریباً 10-20 فوت راه بروید.
این وضعیت را حفظ کنید و به همان شکل به سمت عقب راه بروید.
برای نتایج مطلوب، سرعت و جهت را تغییر دهید.
اگر این حرکت خیلی سخت باشد، راهنمایی عملی در ناحیه باسن توسط مربی می‌تواند کمک کننده باشد.
2. توپ پیلاتس(توپ CP)
پرتاب اجسام سنگین مانند توپ های پیلاتس می‌تواند قدرت و تعادل هسته را افزایش دهد و به بهبود هماهنگی کمک کند. همچنین ممکن است فواید درمانی داشته باشد و مراکز مغز مسئول حافظه کوتاه مدت را تحریک کند.
در حالت ایستاده شروع کنید و یک توپ را در هر دو دست بگیرید.
با بازوهای مستقیم توپ را از بالای سر بالا ببرید.
توپ را با بیشترین قدرت ممکن به زمین بکوبید.
برای برداشتن توپ از زانوها خم شوید و این حرکت را 20 بار تکرار کنید.
می توانید با پرتاب توپ به هدف یا افزایش وزن توپ، این تمرین را سخت تر کنید.
3. پرش قورباقه ای
تمرینات پرش یک تمرین عالی برای کل بدن است که به بهبود استقامت قلبی عروقی، تقویت پاها و هسته مرکزی بدن و افزایش آگاهی بدن کمک می‌کند. پرش های ستاره ای را می‌توان در هر مکانی انجام داد و می‌توان آن را یک به یک یا در چندین تکرار انجام داد.
در حالت چمباتمه با زانوهای خمیده، پاها روی زمین و بازوها به سمت قفسه سینه شروع کنید.
به سرعت از حالت چمباتمه به بالا بپرید و دست ها و پاها را به صورت X دراز کنید.
در هنگام فرود، با دست ها و پاها به حالت اولیه برگردید. این کار را تا 20 تکرار یا تا زمانی که خسته شوید تکرار کنید.
4. با دست دایره درست بساز
در مطالعه ای که در پژوهش در اختلالات طیف اوتیسم منتشر شد، نویسندگان دریافتند که حرکات مشابه با حرکاتی که افراد اوتیستیک نشان می‌دهند ممکن است به ارائه بازخورد مورد نیاز به بدن کمک کند. این ممکن است رفتارهای تکراری مانند دست زدن را کاهش دهد. دایره های بازو یک تمرین عالی برای بالاتنه است که به افزایش انعطاف پذیری و قدرت در شانه ها و پشت کمک می‌کند و می‌توان آن را در هر مکانی بدون تجهیزات انجام داد.
بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید، بازوها در کنارتان باشند.
بازوها را مستقیماً به سمت پهلو در ارتفاع شانه دراز کنید.
شروع به ایجاد دایره های کوچک با دست ها کنید و بازوها را صاف نگه دارید.
به تدریج دایره ها را بزرگتر و بزرگتر کنید و حرکت را از شانه ها ایجاد کنید.
باوزنه این تمرین را انجام دهید
20 بار تکرار کنید، سپس در جهت دیگر تکرار کنید.
5. تمرینات آینه
اوتیسم معمولاً با مشکل در تعامل با دیگران یا محیط مشخص می‌شود. تمرینات آینه ای کودک را تشویق می‌کند تا از کاری که شخص دیگری انجام می‌دهد تقلید کند، که می‌تواند هماهنگی، آگاهی بدن و مهارت های اجتماعی را افزایش دهد.رو به روی شریک زندگی بایستید، دست ها در کنارتان باشید.
از شریک خود بخواهید با بازوهای خود حرکات آهسته انجام دهد. سعی کنید با دایره ها شروع کنید و به الگوهای پیچیده تر بروید.
وقتی آماده بودید، حرکت همسرتان را طوری تقلید کنید که انگار دارید در آینه به خود نگاه می‌کنید. به عنوان مثال، اگر آنها دست راست خود را بالا ببرند، شما دست چپ خود را بالا ببرید.
برای بازخورد بیشتر سعی کنید دست ها را به آرامی لمس کنید
این فعالیت را 1-2 دقیقه ادامه دهید. سعی کنید سایر قسمت های بدن مانند سر، تنه و پاها را با هم ترکیب کنید. 3-5 بار تکرار کنید.کودک حرکات را از آینه شما تقلید کند
کاردرمانی فواید زیادی برای کودکان اوتیستیک دارد. مطالعه‌ای از طب رشد و اعصاب کودک نشان می‌دهد که ۷۹ درصد از کودکان اوتیستیک دارای اختلالات حرکتی هستند که می‌تواند با سبک زندگی غیرفعال بدتر شود. فعالیت بدنی نه تنها ممکن است رفتارهای منفی را کاهش دهد، بلکه می‌تواند خلق و خو را افزایش دهد، مهارت های مقابله ای را بهبود بخشد و کیفیت کلی زندگی را افزایش دهد.