آگاهی بدنی چیست؟

آگاهی بدنی چیست(Body Awareness)

بعضی حرکات بدون اندیشیدن یا تصمیم‌گیری انجام میشود و در مواردی پیش از انجام هر حرکت به آن‌ فکر کرده و آن را مجسم می‌کنیم. معمولا ما به این دلیل حرکت می‌کنیم که نسبت به وضعیت بدنمان در فضا احساس راحتی نداریم. ما این حرکات تنظیمی کوچک را بدون فکر کردن در مورد آن‌ها و در تمام طول روز انجام می‌دهیم. انسان‌ها حتی در زمان خوابیدن هم کالری می‌سوزانند که این امر تا اندازه‌ زیادی به دلیل حرکات ادامه‌دار درون تخت است.


یکی از مثال‌های اطلاع داشتن از مکان و وضعیت بدنمان در فضا که منجر به حرکت می‌شود زمانی است که روی لبه صندلی نشسته ایم. ما باید به سمت عقب حرکت کنیم تا نشیمن‌گاه ما حالت ایمن‌تری داشته‌باشد. این احساس و حرکت ناشی از آن، نتیجه ارسال پیام‌های دقیق از جانب بدن ما است. اگر کودکی نتواند این پیام‌ها را به درستی دریافت کند، امکان دارد به زمین خورده و یا ناهنجار به نظر برسد. ممکن است کودکی را دیده‌باشید که به نظر به طور پیوسته در حال حرکت است و وسایل یا افرادی که در نزدیکی او هستند را لمس کرده و یا به آن‌ها تکیه می‌دهد. او این تنظیمات و سازگاری‌های مداوم را به این دلیل انجام می‌دهد که دنیای فیزیکی حول خود را درک نمی‌کند.



او به صورت پیوسته حرکت می‌کند تا بتواند فضایی را بیابد که در آن احساس آرامش داشته‌باشد. کودکان مبتلا به ASD دنیا را همانند کودکان معمولی تجربه نمی‌کنند. ممکن است آگاهی بدنی و بینش مورد نیاز برای درک محیط اطراف از طریق اطلاعات بدست آمده از حرکات بدن، در آن‌ها توسعه نیابد. شاید کودک برخی از تجارب حرکتی سایر بچه‌ها را نداشته باشد و به همین دلیل درک درونی ناشی از این تجربیات در او رشد نکرده‌باشند. ما می‌توانیم با ترغیب تجارب حرکتی به رشد این درک درونی در آن‌ها کمک کنیم. یادگیری در زمان انجام‌ دادن این حرکات و واکنش‌ها رخ می‌دهد. واکنش‌های ناشی از تجربه ارائه شده برای کودک می‌تواند به او کمک نماید تا نحوه کار بدن خود را درک کرده و بیاموزد. او همچنین می‌تواند به درک گسترده‌تری از دنیای اطراف خود و نحوه حرکت در این محیط برسد. یکی از فعالیت‌هایی که بیش‌تر زمان کودکان را می‌گیرد، آموختن این موضوع است که او دارای یک بدن است، هر بخش آن کاری را انجام می‌دهد و هر بخش دارای حرکات مربوط به خود است. نوزادان همچنین در سنین بسیار پایین می‌آموزند که آن‌ها جدا از سایر دنیا هستند. کودکانی با رشد معمولی این کار را از طریق بازی انجام می‌دهند. کودکان مبتلا به ASD ممکن است در بازی‌هایی که منجر به این احساسات می‌شود شرکت نکنند، به همین دلیل آن‌ها در این رابطه نیازمند کمک و تشویق هستند.


این موضوع خیلی مهم است که کودک در حین بازی به موقعیت‌ها و حالات مختلفی حرکتی کند. سازگار ساختن بدن با مکان‌های مختلف و یا تنظیم موقعیت و دید یکی از راه‌هایی رشد طبیعی این حس‌ها است. یک کودک مبتلا به ASD ممکن است بسیار آرام باشد و ترجیح دهد زمان زیادی از مدت بیداری خود را در صندلی یا نگهدارنده کودک ماشین گذرانده و خود را "سرگرم" نماید. لازم است که این کودک پس از رسیدن به مقصد از صندلی خارج شود. اگرچه این امر نیز معمول است که کودک را همراه با وسیله ای که اورانگه داشته از ماشین بیرون آورده و مثلا در سبد خرید گذاشت با این حال چنین کاری برای کودکان ASD توصیه نمی‌شود.
بلند کردن و برداشتن کودک حتی اگر برای پایین گذاشتن وی و قرار دادنش در کالسکه باشد دارای مزیت‌های زیادی است. این امر به او کمک می‌کند تا عضلات گردن و چشم خود را برای سازگاری با موقعیت جدید تطبیق دهد. سازگاری با حرکت بلند کردن به او کمک می‌کند تا عضلات گردن که به او در نگه‌داشتن سرش کمک می‌کنند را تقویت نماید. "عقب افتادن سر" حرکت رو به عقبی است که در نوزادانی که سرشان موقع بلند کردن حمایت و پشتیبانی نمی‌شود، رخ می‌دهد.



همه نوزادان خیلی کوچک با این امر رو به رو هستند و به همین دلیل است که باید هنگام بلند کردن نوزاد، پشت سر او را نگه‌داریم. زمانی که نوزاد به سه ماهگی برسد، عضلات گردن او باید به اندازه‌ای قوی باشند که بتوانند سر را حتی وقتی او را از قسمت میانی بدنش بلند می‌کنیم هم نگه‌ دارند. با این وجود کودکان مبتلا به ASD معمولا بیش از نوزادان معمولی با مشکل عقب افتادن سر مواجه می‌شوند. این امر ناشی از نگاه نکردن به دور و بر و کاوش نکردن محیط در زمان تنهایی است. آن‌ها این فرصت را نداشته‌اند که عضلات گردن خود را تقویت نمایند. بدین ترتیب لازم است که والدین و سرپرستان این دسته از کودکان تا جایی که امکان دارد فرصت‌های لازم جهت نگاه کردن به چیزهای جدید را برای کودک فراهم نمایند. این امر خاص کودک را ترغیب می‌نماید تا به اطراف خود نگاه کرده و در نتیجه به صورت طبیعی تمرین نماید.

ادامه مطلب در آدرس زیر مطالعه کنید

https://childrenrehab.ir/news_137709-utab
نویسنده
کاردرمانگر محمد مهدی خاتمی